Kinderen aan het vissen krijgen kan uitdagend zijn als de situatie thuis moeilijk is en het geld voor een hengel en ander materiaal ontbreekt. Om juist deze ‘doelgroep’ voor het vissen te enthousiasmeren én op weg te helpen, nam Stichting PeuterFonds in augustus tien kids mee naar het water in de Amsterdamse Bijlmer.
"Kijk, een heerlijk zonnetje en het water ligt er prachtig bij. Daar gaat het vandaag dus niet aan liggen”, constateert Tsak Kin Man (40) tevreden terwijl hij een blik werpt over de singel rond de Bijlmerweide. In dit park in Amsterdam-Zuidoost arriveren over pakweg een half uur tien kinderen van acht tot twaalf jaar om een ochtend onder begeleiding te vissen.
Tsak is goed gemutst maar heeft niet veel tijd voor een praatje: hij en zijn pakweg tien ‘collega’s’ – stuk voor stuk vrijwilligers, net als hijzelf – zijn nog druk in de weer met het opzetten van tenten, optuigen van hengels en uitstallen van visstekjes. “Alles moet gereed zijn zodra de kids hier zijn, want die hebben onze volle aandacht en begeleiding nodig”, aldus de Amsterdammer.
Kleiner gezelschap
In nog geen tweeënhalve week hebben Tsak en zijn collega’s deze ochtend voorbereid – een flinke klus en niet geheel volgens de ‘standaardformule’ van het PeuterFonds, legt de Amsterdammer uit. “Normaal hebben we weken, soms wel maanden voorbereidingstijd en gaan we met groepen van vijftien tot twintig kids op pad. Vandaag is het gezelschap iets kleiner.
Ook de aanleiding voor het evenement is anders: daar waar we normaal gesproken vooral samenwerken met scoutings, ontstond dit idee toen mijn collega in contact kwam met Buurthuis Kikkenstein – dat hier iets verderop in de wijk ligt. Veel kinderen die daar komen, bleken het thuis moeilijk te hebben en niet de financiële middelen te hebben om in de zomervakantie iets leuks te gaan doen. Reden genoeg voor ons om met het PeuterFonds een visochtend voor hen op touw te zetten.”
Ontspannen belangrijk
Zodra de groep is gearriveerd en met een speech van Tsak is welkom geheten, verdelen de nog wat schuwe kids zich over de aanwezige vrijwilligers. “We wijzen bij al onze evenementen aan elk kind één begeleider toe, zodat we zeker weten dat de begeleiding op maat is. Bovendien ‘ontdooien’ kids op die manier sneller”, legt Tsak uit. “Ook dat laatste is belangrijk: het vissen zelf is vaak al spannend genoeg en we willen juist dat de kids een ontspannen ochtend hebben.
Soms komen er dan zelfs hele verhalen los.” Als even later de eerste voorns zijn gevangen en de meeste jonge vissertjes zich lijken te vermaken, benadrukt Tsak ook het belang van deskundige begeleiding. “Het ultieme doel van vandaag is natuurlijk dat kinderen in de toekomst zélf op pad kunnen gaan om in hun buurt een hengeltje uit te werpen en een visje te vangen. Daarvoor moeten ze in een paar uur de fijne kneepjes leren en zien hoe ze moeten omgaan met een gevangen vis.”
Lokale steun
Nadat Tsak even is bijgesprongen bij de vangst van een knappe brasem, komt hij terug op het ‘werk’ dat het PeuterFonds levert. “Zonder de financiering van Sport- visserij Nederland zijn we natuurlijk nergens, maar daarnaast drijft vrijwel alles op vrijwillige inzet – niet alleen van de mensen die je hier ziet, maar ook van allerhande lokale partijen die onze evenementen verspreid door Nederland willen steunen.
Voor vandaag heeft de Amsterdamse Hengelsport Vereniging (AHV) bijvoorbeeld een ontheffing verleend zodat we hier mogen vissen, terwijl hengelsportzaak Rien de Wolf uit Amsterdam-Noord voor de materialen zorgde en Martin SB voor het grondvoer en aas. Dat vind ik ook mooi aan deze evenementen: de lokale gemeenschap wordt er actief bij betrokken en maakt er daardoor ook echt onderdeel van uit. Zo’n ochtend of middag is echt iets van de buurt.”
Geslaagde ochtend
Terwijl de temperatuur oploopt en de vangsten iets lijken af te nemen, zitten de meeste kids nog altijd rustig op hun stoeltje – geboeid starend naar het dobbertje voor zich in het water en luisterend naar de uitleg van hun begeleider. Tsak oogt tevreden en spreekt even later van een geslaagde ochtend. “Als gevolg van de corona- lockdowns was dit pas weer ons eerste ‘normale’ evenement sinds maart 2020. Sommige vrijwilligers had ik al een jaar niet gezien.
Het volgende evenement – eind september in Eindhoven – staat gelukkig alweer in de steigers, waarmee niet alleen de kids daar maar ook onze vrijwilligers iets hebben om naar uit te zien. Met hun werk bij het PeuterFonds kunnen ze namelijk iets bijdragen aan de maatschappij. Dát is wat ze drijft en waar deze stichting om draait.”
Ambassadeur
Tsak lijkt de uitleg uit zijn mouw te schudden, maar de Amsterdammer zit dan ook al ruim tien jaar bij het PeuterFonds. In de loop der jaren is hij een bekend gezicht en een ambassadeur van de organisatie geworden. “Voor het eerste evenement in 2009 meldde ik me als vrijwilliger aan op verzoek van mijn goede vriend Rolf Bouman, de voormalig voorzitter en oprichter van het PeuterFonds. Sinds oktober 2013 ben ik actief als secretaris en medebestuurder.” Gevraagd naar zijn motivatie blikt Tsak terug op zijn eigen jeugd. “Vissen is mij met de paplepel ingegoten: als klein jochie ging ik al regelmatig met een bamboehengeltje en een paar sneetjes wit achter de voorntjes aan.
Voor mij was dat de normaalste zaak van de wereld, maar bij heel veel jeugd ligt dat anders. Bij het PeuterFonds krijg je de kans om ook fysiek beperkte en minder bedeelde kids de verwondering van het vissen te laten ervaren. Dat vind ik prachtig en bovendien van maatschappelijk belang: kinderen worden helaas steeds meer opgeslokt door mobiele telefoons en andere schermpjes. Via de hengelsport brengen we ze juist weer in contact met de natuur.”
